Çatışma, iki veya daha fazla kişi veya grup arasındaki çeşitli nedenlerden kaynaklanan anlaşmazlık olarak tanımlanabilir. Bir başka tanıma göre de, karar vermenin standart mekanizmalarında bir kişiyi veya grubu bir hareket seçiminde güçlükle karşı karşıya bırakacak bir çöküştür.
Çatışmaya örnek olarak verilebilecek konular şu şekilde özetlenebilir;
-Çatışmanın kaynak şartları çatışmaya neden olabilir. Politika farklılıkları, kıt kaynakların kullanımı gibi.
-Çatışma içinde olan insanların duygusal durumları. Gerginlik, husumet, endişe gibi.
-Bireylerin, çatışma durumunu kavrama ve algılama şekilleri.
-Çatışmanın yöneldiği davranış durumu.
Çatışma, doğru yönetilmezse standart karar verme mekanizmalarında bir kaosa, bir bozulmaya, bir çöküşe neden olabilir.
Gruplarda çatışma iki yönde gelişebilir.
İlki, grup üyeleri arasında rekabetten doğan çatışmadır. Bu durumda grupta yükselmek isteyen bireyler kendi aralarında rekabete girerek bir çatışma durumu ortaya çıkarabilir. Bu rekabet bazen olumsuz davranış şekillerine de yol açabilir.
İkincisi ise, bireyle grup arasındaki çatışmadır. Bu durumda birey, grubun amaçları, gelenek ve alışkanlıklarına uyum sağlayamaz. Birey ya gruptan ayrılır ya da grup standartlarını benimser.
Günümüzde, hem bireyler arasındaki çatışma, hem de bireyle grup arasındaki çatışma, geçmişteki görüşlerin aksine olumsuz değil, olumlu olarak değerlendirilmektedir. Çatışma doğru yönetildiğinde ve grup içinde demokratik süreçler işletildiğinde gruba dinamizm ve canlılık kazandıran bir durum haline dönüşür. Grubun gelişmesine ve grup içinde önemli liderliklerin ortaya çıkmasına yol açabilir.
Bugün bütün sendikalar, siyasi partiler, okullar, kurumlar ve sivil toplum kuruluşları içinde gruplar ve çatışma iyi-kötü yer almaktadır. Çatışma sürecini olumlu yöne çevirip, sonuçlarında yararlanmak sözünü ettiğimiz yapıların iç demokrasiye sahip olmalarına bağlıdır.
Kaynaklar
Örgütsel Davranış. Prof.Dr.Salih Güney
